Καλαγιά: δεν ήταν κολεγιά…

Μετά από το θόρυβο που δημιουργήθηκε από την απίστευτη πρόταση του δημάρχου Πειραιά Π. Φασούλα να μην προτείνει κανένα στέλεχος του συνδυασμού του (ήταν όλοι άχρηστοι;) για την Προεδρία της διαλυμένης ΔΕΠΑΠ, αλλά τη δημοτική σύμβουλο της αντιπολίτευσης και πρώην Πρόεδρο της επιχείρησης Λίστα Καλαγιά, η τελευταία έδωσε τη δική της εκδοχή και άποψη, που έχει ενδιαφέρον να ξέρουμε για την πολύπλευρη ενημέρωσή μας. Τι υποστηρίζει η κ. Καλαγιά:
Ως προς την πρόταση Φασούλα:
«Αν και η πρόταση με αιφνιδίασε γιατί δεν την περίμενα, τόνισα ότι θα την αποδεχόμουν με την απαραίτητη προϋπόθεση να υπήρχε ομόφωνη απόφαση όλων των συναδέλφων Δημοτικών Συμβούλων. Αν υπήρχε διαπαραταξιακή και διακομματική εκπροσώπηση στη διοίκηση της ΔΕΠΑΠ. Αν συμφωνούσαμε όλοι σε ένα νέο μοντέλο λειτουργίας και διοίκησης της πολυπαθούς επιχείρησης που θα στηριζόταν στις αρχές της συλλογικότητας και της συνεργασίας μεταξύ όλων των παρατάξεων. Οι προϋποθέσεις αυτές δεν υπήρξαν και το θέμα για μένα έκλεισε».
Ως προς την ουσία και το έργο της εκεί:
«Ειδικά με τη ΔΕΠΑΠ έχω ιδιαίτερη ευαισθησία διότι όπως όλοι γνωρίζουν θήτευσα στην ηγεσία της επιχείρησης αυτής την πονάω και θλίβομαι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Τα προηγούμενα χρόνια κατάφερα με τη στήριξη της δημοτικής αρχής του Χρ. Αγραπίδη να προσφέρω ένα ουσιαστικό έργο.
Εκδηλώσεις πολιτισμού που ανέδειξαν τον Πειραιά, κυψέλες πολιτιστικής επιμόρφωσης και έκφρασης που έδωσαν διέξοδο στις ανησυχίες πολλών νέων.
Είναι σαφές ότι το έργο αυτό έχει εκτιμηθεί και αναγνωρίζεται από φίλους και αντιπάλους. Το αποδεικνύει άλλωστε και η πρόταση του Δημάρχου Π. Φασούλα…»
Ως προς το μέλλον:
«Απευθύνω ανοικτή έκκληση προς όλους τους συναδέλφους στο Δημοτικό Συμβούλιο ανεξάρτητα από κόμματα και παρατάξεις. Τους καλώ να επιλέξουμε το δρόμο της συνεννόησης και του διαλόγου και να δώσουμε λύση στα μεγάλα και δύσκολα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Πειραιάς και ιδιαίτερα η ΔΕΠΑΠ, με πρώτο την αποκατάσταση των εργαζομένων».

* Η Λίστα Καλαγιά λέει ότι… δεν πήγε γυρεύοντας. Φασούλας και ο Οικονομόπουλος είχαν τη φαεινή ιδέα να αναγνωρίσουν μετά από τρεισήμισι χρόνια το έργο της και όντως, έχει δίκιο όταν λέει ότι τη δικαιώνουν…