Ανύπαρκτο το ΠΑΣΟΚ Πειραιά

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να έγινε κυβέρνηση και να κατήγαγε νίκη μεγάλη, δεν σημαίνει όμως αυτό ότι όλα είναι καλά και ωραία παρακάτω, αφού οι οργανώσεις του που έδωσαν την εκλογική μάχη δεν βρίσκονται στην καλύτερή τους κατάσταση και σε πολλές περιπτώσεις σπαράσσονται από εσωτερικές έριδες και αντιπαραθέσεις, γεγονός που προοιωνίζεται κακή πορεία και ενόψει δημοτικών εκλογών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η οργάνωση του Πειραιά, η οποία φυλλορροεί και βρίσκεται σε νάρκη, με την πλειονότητα των μελών της απενεργοποιημένη και παραιτήσεις ή απουσίες στελεχών της στην κορυφή της πυραμίδας, στη λεγόμενη καθοδήγηση.
Ακριβώς μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, υπέβαλλε την παραίτησή της από την Νομαρχιακή Επιτροπή Α΄ Πειραιά η μέχρι τότε δραστήρια αναπληρωτής Γραμματέας Εύη Διακουμάκου, η οποία στην επιστολή της άφησε αιχμές για τη δράση του οργάνου και τη λειτουργία μηχανισμών στον Πειραιά, αιχμές που έμειναν αναπάντητες επί της ουσίας και δεν συζητήθηκαν όπως θα έπρεπε σε ένα κόμμα που έχει κάνει σημαία του… τη διαβούλευση, την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και το θεσμοθετημένο διάλογο με τα μέλη του και την κοινωνία!
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά το προηγούμενο διάστημα η Νομαρχιακή Επιτροπή -από την εκλογή της κιόλας- ποτέ δεν συνεδρίασε παρουσία και των 17 μελών της, πάντοτε έλειπαν έως και οι μισοί, ενώ κάποιοι δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους εκεί!

Η πλειοψηφία κατά Φασούλα
Το ίδιο άσχημα είναι τα πράγματα παρακάτω, στις διαμερισματικές οργανώσεις όπου πέντε - έξι, εντελώς μοναχικά και μελαγχολικά προσπαθούν να κρατήσουν ανοιχτές τις οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ που σε μεγάλο βαθμό έχουν γίνει παραρτήματα των μηχανισμών των πολιτευτών, χάνοντας και το τελευταίο ίχνος της αξιοπιστίας τους.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις λεγόμενες μηνιαίες συνελεύσεις δεν μαζεύονται πάνω από 10 - 15 άνθρωποι, ενώ και σε επίπεδο Νομαρχιακής, δηλαδή εκλογικής περιφέρειας δεν έχει γίνει καμιά ανοιχτή συνέλευση στην οποία να συζητηθούν καθαρά τα ζητήματα ιδεολογικής και πολιτικής κατεύθυνσης.
Κεντρικό αρνητικό σημείο όλων των διεργασιών, είναι το «καπέλωμα» των μελών και η αναντιστοιχία λόγων και έργων, ιδιαίτερα στο ακανθώδες ζήτημα του δήμου Πειραιά, όπου η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών και των μελών τάσσεται κατά μιας νέας υποψηφιότητας Φασούλα, με ότι αυτό συνεπάγεται, ενοχλημένη από την αφωνία και τη σιωπή των αμνών που έχει επιβληθεί από τους μηχανισμούς.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρείται βέβαιη η αντίδραση στο αυτοδιοκητικό επίπεδο και ήδη διακινείται κείμενο αρχών και παρέμβασης προς την ηγεσία του κόμματος, με το οποίο θα κληθούν όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους.